JAN PÈIRE - Toni e la Fado

TONI E LA FADO

Dins lou tèms, en Leberoun, un cop, i'avié un drole que ié disien "Tòni". Èro bèn brave, pecaire, mai avié pas enventa li boutoun à cinq trau ! Un  vèspre, à la bouco de la niue, s'entournè à soun oustau, bèn alassa, perqu'avié, tout lou sanclame dóu jour, coutreja la terro.

Subran, veguè au mitan dóu camin, uno pichoto bèsti  que se tirassavo vers la ribo.Tòni se diguè :" Pauro bèsti ! Se vai de segur faire escracha pèr uno carreto !" Èro qu'un vièi grapaud tout bavelous. Lou prenguè pèr lou pausa sus l'erbo. E alor ! devinarés !

Tout-d’un-cop, lou tron petè e uno espetaclouso esluciado aluminè lou cèu dins soun entié. Dins lou trelus, i'avié uno chato di péu blound, bello que noun sai ! Noste Tóni en fuguè tout estabousi, estoumaga en plen e tremoulant de la pòu.

La fado (d'efèt èro uno fado) ié diguè :"Agues pas pòu, moun brave Tòni… Siéu uno fado e te dève gramacia. Dins moun bèu tèms, uno marrido masco m'a fa veni grapaud e falié qu'un jour un ome me sauvèsse la vido pèr que pousquèsse redeveni uno bello chato ; siés esta aquel ome. Pèr te gramacia, pode enausi tres vot que chausiras".

Tòni n'en creseguè pas sis iue e sis auriho. Diguè tout d'uno : "Gramaci Madamo la fado. S'es poussible, voudriéu èstre riche. Tant lèu, la fado ié fai soustre d'or.

"Aro, me podes-ti dire lou segound vot ? ”

"Aro que siéu riche, voudriéu tambèn èstre bèu". Tant lèu, la fado n'en fai un ome di mai bèu, fin que tóuti li chato ié viróutejon à l'entour.

"Aro, me podes-ti dire lou darrié vo. Mèfi qu'es bèn lou darrié ? ”

Tòni calculè un brave moumen pièi diguè à la fado : "Belèu…Es pas eisa… Tant lou poudès pas faire ?… Voudriéu èstre inteligènt ! "

"Moun brave Tòni, es segur poussible… Mai, mèfi ! Es definitiéu. Poudras plus jamai chanja !"

"Madamo la fado, es tout vist . Voudriéu èstre inteligènt ! "

    Quau vous a pas di !...Tant lèu, Tòni es devengu TOUNETO.

                                                                                        Jan Pèire